Gittin...Ben de Öldüm...

Üye Mesaj Sayısı : 21 Kayıt tarihi : 03/08/08

Gittin Ben de Öldüm...

gittin! ...

kimliği belirsiz bir yalnızlığa bıraktın beni

yokluğunda anladım kim olduğumu
aşk tarlasına;

seni ektim, kendimi biçtim.
aşk denizinde;

bir başıma yüzmeyi öğrendim.

öğrendim

öğrenmesine de...

ne gariptir ki! ...

gözyaşım da boğuldum
gittiğin de her şeyin biteceğini sandın

ben aşka; sen gidince susadım...
gittin! ...

gözyaşları döktüm

yüreğimdeki bir avuç toprağa

İstanbul'un mavi gözleri kapandı senden sonra

gece üç-beş nöbetlerimde

yağmurlar yağdı

el ele dolaştığımız sokaklara

hangi yana baksam

hayalin doluyordu gözbebeklerime
hangi taşı kaldırsam

altından sen çıkıyordun
gittiğin gün! ...

geceyi; gözlerinin rengine boyadım

senden sonra,

gündüzün yüzünü hiç görmedim

ve gündüzü seni özlediğim kadar özlemedim
gittin! ...

et, tırnaktan ayrıldı

kanım çekildi damarlarımdan
ömrün yarısına ramak kala

birden bire durdu

-aşka çalan- yürek saatim

ne zaman geçti senden sonra

ne de adam gibi bir aşk uğradı yüreğime
gittiğin de! ...

götürdün bendeki her şeyi de...

ben -aşk- yaşımı seninle doldurdum

şimdi -hayattan- gün alıyorum
gittin! ...

dizlerime kadar battım hayatın içine...

yüreğim buz kesti

ellerim ısınmadı senden sonra

gittiğin gün özledim buselerini
ellerin saçlarımı toplardı

bir buse, bir buse daha kondururdun

boynumda ki ben'e...

buz gibi nefesin

ateş topu olurdu boynumdayken
rüzgâr;

nefesinin yerini almak isterdi de...

ellerimle kapatırdım boynumda ki ben'i...

senden başkası buse kondurmasın diye! ...
anlasana! ...

tenin değildi tenimden ayrılan

önce serçe parmağın ayrıldı saç tellerimden

o günden beri ellerim gitmedi saçlarıma
gittin! ...

hiç düşünmedin

senden sonra ne olacağımı

bir kez olsun aklına getirmedin beni

ne yer, ne içerdim sensiz...
söyle! ...

söner miydi yüreğimde ki ateş

-nisan yağmurlarıyla-
sensiz,

bir lokma geçer miydi boğazımdan?
çayım azalır mıydı?

bardağıma dudağın değmeyince...
sigaram biter miydi?

sen bir nefes çekmeyince...
yaz çocuğu! ...

bıraktın beni mayıs'ın ortasında çırılçıplak

bir kez olsun düşünmedin

seni canından çok seven bu kış çocuğunu...
senden miras kaldı bana / dizelerim

ben senin şairin oldum, sende benim şiirlerim...
gittin! ...

bu şehrin altını üstüne getirdim

demir atmadığım iskele

geçmediğim sokak kalmadı

ne pahasına olursa olsun,

bulacaktım seni...
nefes nefese kaldım,

el ayak çekilince...

dermanım kalmamıştı

güneş batıp, perdeler kapanınca...
yıldızlardan fallar açtım

'mutlaka onu bulacağım' diye...

her gün bu umutla yaşadım
her güneş doğduğunda

bende senin aşkını doğurdum

-yeni bir güne-
baktığım hiçbir yerde bulamadım seni

sanki yer yarıldı da sen içine girmiştin

kime sorsam;

görmemişlerdi seni benden sonra
bilse bilse bir martılar bilirdi

gizlendiğin yeri...

el ettim, avuçlarıma kondular

bir yüreğimin sesini dinlediler

bir de yanağımdan süzülen yaşlara baktılar
sustular, sustular...

sonra konuştular

o günden sonra

hiç gitmedi çığlıkları kulaklarımdan
kış çocuğu;

senin 'yaz çoçuğu kara-toprak oldu' dediler...

usulca avuçlarımdan uçup gittiler
sustum, sustum, sustum...

ne tuhaf değil mi?

o gün anladım beni ne kadar çok sevdiğini...

kara - tenim

toprak - gözlerim

yâr, ah yâr sen benden gidip bana gelmişsin...
yoksun! ...

yokluğuna lânet olsun...

sensiz; anıların gölgesinde güneşleniyorum

tenimde esmer gecelerin gölgesi...
gittin! ...

sen; bendeki maviyi öldürdün...

mavi kaldı, sen öldün...

senden sonra ben öldüm...

Konu: Geri: Gittin...Ben de Öldüm... Paz Ağus. 03, 2008 1:33 pm

uzun du ama sonuna kadr okudum gercekten harıka emegıne saglık

Konu: Geri: Gittin...Ben de Öldüm... Paz Ağus. 03, 2008 1:39 pm

bu okunmmazzz beafff cok uzun Very Happy

:D

emegıne saglık Wink