qitmi$Ler ama bitmemiş a$kLarı..
Ayrılık vakti gelmişti artık,
anlıyorlardı.
çok gençtiler. Unuturuz dediler belkide... Son görüşmeyi yaptılar;
kız: Umarım sana uygun aradığın aşkı buılursun
erkek: Sağol umarım sende...
kız: Seni hala sevdiğimi biliyorsun değil mi?
erkek: Evet. Bende seni seviyorum. O zaman...
kız: Sakın söyleme... konuştuk bunları
erkek: Evet. Seni unutmayacağım ve senden başka kimseyi sevmeyeceğim.
kız: Bende...
Ve sustular. Uzun bir süre konuşmadılar. Sonra...
kız:Veda zamanı gitmeliyim..
erkek: biraz daha
kız: Hoşçakal
erkek: Hoşçakal
evet bitmişti. İşte bitmişti. Bitmez denilen aşk bitmişti
...
Aradan seneler geçti. Geçen seneler kızın hayatında hiçbir değişim yoktu. İşini kurmuştu ve hala
onu seviyordu. O ise ünlü bir avukat olmuştu. Onu gizlice hep takip etmişti...
...
Elindeki gazeteyi karıştırıyordu. Gözüne bir haber çarptı. "ÜNLÜ AVUKAT EVLENİYOR" tekrar ve tekrar
okudu haberi ve başlığında kaldı gözü. Yanlış yazılmıştı, evlenemezdi. Unutmayacaktı söz vermişti.
Göz yaşlarına hakim olamadı. Yıllarca ona olan sevgisdinden vazgeçmemişti. Şimdi ise ondan nefret
etmek istiyordu... Yapamadı. Onu hala delicesine seviyordu.
Arkadaşını aradı. Yanına geldi can dostu. "O evleniyor" dedi ve bitkin bir şekilde yere düştü.
Arkadaşı anlamıştı zamanın geldiğini. Hastaneye kaldırdı kızı son bir umut diye.
Doktor umutsuzdu. Tek söyledikleri "hazırlıklı olun"
Bi süre sonra genç kız gözlerini açmıştı. Eliyle işaret ederek arkadaşını çağırdı. Hüzünlü dost
topladı kendini ve kızın yanına gitti.
Dalga geçercesine;
-Kalk kız ne yatıyorsun hasta gibi
-Sus. Yorma beni biliyorum durumu
-...
-Beni dinle bunlar senden son isteklerim. Ben öldükten sonra yerine getirmeni istiyorum.
-Yapma böyle bırakma kendini
-Sus yorma beni sadece dinle. Evime git kilitli bir dolap var onu aç orda bir anahtar var. Onla
benim evin anahtarı. Hayalimizdeki evin anahtarı... Evlenince öyle bir evde oturacaktık. Kısmet
olmadı. Ayrıldıktan sonra ben hayalimizin evini yaptım ve isteğimize göre döşedim. Adresi ordaki
planların üzerinde var.
Ben öldükten sonra o anahtarı ona ver. Anahtarı aldığın dolapta bir de kaset var onuda vereceksin.
Şimdi beni yalnız bırak ve söylediklerimi unutma.
-Tamam ama vazgeçme lütfen
-Üzülme ben 12 yıl önce ondan vazgeçtiğimde yaşamdan da vazgeçtim. Hadi git. VE giderken sakın
arkana bakma.
Arkadaşı kızı bırakmanın acısıyla yürüdü. Kapıdan çıkarken makinaların sesini duyuyordu. Evet
arkadaşı ölmüştü. Söz verdiği gibi arkasına bakmadı... Kızın evine gitti: Dolabı açtı anahtarı aldı
ve kaseti. Şimdi ona gitmeliydi. O "ÜNLÜ AVUKATA"... Çok yorgundu dost, ama gitmek zorundaydı.
Sonunda ofise geldi. Avukatın kapısına geldiğinde geri dönmek istedi. Genç kız geldi aklına...
Kapıyı çaldı. "Gir" sesinden sonra içeri girdi. O karşısındaydı. O da tanımıştı dostu...
-Hoşgeldin
-Hoşbulduk
-Nasılsın
-Görmüyor musun?
-Neyin...
-Evleniyormuşsun hayırlı olsun
-...
-Arkadaşım can dostum az önce öldü. Unutmayacağına söz verdiğin, sevdiğini söylediğin o kişi yok
artık.
Ayakta duramadı daha fazla delikanlı ve olduğu yere yığıldı kaldı.
-Bunları vermemi istedi sana. Benden son isteği buydu
Ona emanetleri uzattı ve hızlı adımlarla ordan uzaklaştı. Gençadam önce kaseti dinledi...
"Canım eğer bu kaseti dinliyorsan bu öldüğüm anlamına geliyor. Üzüldün mü? Üzülme. Biz hayatımızı
başkalarına verdik. Senden ayrıldıktan 1 yıl sonra doktorlar kalp hastası olduğumu söylediler.
Sensizlik bende kalp hastalığı bıraktı. O günden sonra... Her günümü senle geçirmeye başladım senden
habersiz. Yavaş yavaş, zamanımın dolduğunu hissediyordum. Sana gönderdiğim anahtar hayalimizin,
evimizin anahtarı. Bizim hayalimiz gerçek olmadı. Ama olurda bir gün birini benden çok sever,
evlenmek istersen o evde oturun.
Git gör evimizi, hayalimizi...
Aşkım, evimizde kapalı bir oda var. Anahtarı masanın üzerinde. O oda sensiz geçen 11 yılımın eseri.
Benden sana kalan son hatıra. Geçirdiğimiz en güzel zamanlar var o odada. O evde tüm hayallerimizi
bulacaksın bebeğim. Eğer sana acı verirse o evi boşver vur kilitleri üzerine; hayalimiz sen ve ben
olmadan da hayalimiz olarak kalacak. Seni seviyorum hayatımın rengi. Elveda..."
Sevdiğinin son sözleriydi bunlar. Artık tutmuyodu göz yaşlarını evet ağlıyordu. Çaresizce, umutsuzca
ağlıyordu... Hayaline gitmeliydi... Kendine geldiğinde evin adresini bulmuştu. Elleri titriyordu.
Sevdiğiyle gireceği eve yalnız ve onsuz giriyordu.
Kapıyı açmaya çalışırken bahçedeki sallanan sandalyeler dikkatini çekti. 2 tane sandalye... Biri
daima boş kalacak sandalyeler...
Kapıyı açtı içeri girdi. Sevdiğinin kokusu vardı adeta. Gözleri doldu yeniden ama ağlamadı. Aklına
kilitli oda geldi... Masanın üzerinden anahtarı aldı, kapıyı açtı. Titriyordu hala...
Oda da bir albüm ve duvarda yazılar vardı. Okuyamıyordu, sanki gözleri görmüyordu. Daha dikkatli
baktı. Yanılmıyordu...
Sevdasına ait en güzel sözlerdi bunlar;
"sensiz asla yaşamam" "Son sevdiğim olacaksın" "Senden başka kimseyi sevemem" "Seni unutmayacağım"
......
Ve duvarın dibinde...
Seni görmek için geri geldim sen gideli çok olmuş..
Cuma Ara. 31, 2010 4:52 pm tarafından ilkerarslan
Konu: qitmi$Lér ama bitmemi$ a$kLarı.. 
Bnm bL0qumdan 
